Калицтлауака, Calixtlahuaca — гарадзішча посткласічнага перыяду на тэрыторыі мексіканскага штата Мехіка каля горада Талука-дэ-Лерда. Першапачаткова вядомы пад назвай «Матлацынка», гэты горад быў адміністрацыйным цэнтрам буйнога тэрытарыяльнага ўтварэння ў даліне Талука.
Археолаг Хасэ Гарсія Паён правёў раскопкі манументальных помнікаў у Каліцтлаўаке ў 1930-е гг. і адрэстаўраваў шэраг храмаў і іншых збудаванняў. Найбольшую цікавасць прадстаўляюць Будынак 3 — круглы храм, прысвечаны ацтэкскаму богу ветра Эхекатлю, і Будынак 17 — буйны «палац». Па сваёй архітэктуры і каменным скульптурам Каліцтлаўака нагадвае іншыя ацтэкскія гарады сярэдняга і позняга посткласічнага перыяду (1100—1520 гг.) у цэнтральнай Мексіцы.
У 2002 д-р Майкл Сміт пачаў у Каліцтлаўаке новы даследчы праект, які спансавалі Універсітэт штата Арызона і Нацыянальны навуковы фонд, ЗША. Палявыя працы, распачатыя ў 2006 г., ахапілі ўсю тэрыторыю гарадзішча. У 2007 г. упершыню быў раскапаны шэраг жылых хат і тэрас.
У Каліцтлаўаке знойдзена «керамічная галава», якой шэраг спецыялістаў прыпісвалі «еўрапейскае» паходжанне з-за рысаў твару.