П'яца дэі Міраколі (італ.: Piazza dei Miracoli, што перакладаецца, як Плошча цудаў) — велізарная, абнесеная сцяной, плошча ў старой частцы італьянскага горада Піза, адзін з самых знакамітых узораў сярэднявечнай архітэктуры. На ёй размясціліся чатыры шэдэўры сярэднявечнай архітэктуры: Пізанскі сабор(руск.) бел., Пізанская вежа, Баптыстэрый(руск.) бел. і могілкі Кампа-Санта(італ.) бел.. У 1987 годзе архітэктурны ансамбль быў унесены ў спіс Сусветнай спадчыны ЮНЕСКА.
Сэрца Плошчы Цудаў — сярэднявечны кафедральны сабор Санта-Марыя Асунта (Успення Найсвяцейшай Панны Марыі) — пяцінефны сабор з трохнефным трансэптам, выдатны ўзор пізанскага раманскага стылю(руск.) бел..
Будаўніцтва пачата ў 1064 годзе архітэктарам Бускета(італ.) бел.]. У фасад, выкананы з шэрага мармуру і белага каменя, устаноўлена каляровая мазаіка, сабраная майстрам Райнальда(італ.) бел., пра што абвяшчае надпіс над цэнтральнай дзвярыма: Rainaldus prudens operator.
У фасадзе сабора размешчана магіла Бускета, надпіс на якой абвяшчае пра дату заснавання сабору і пераможнай барацьбе над сарацынамі.
Масіўныя бронзавыя дзверы былі вырабленыя ў майстэрні Джамбалоньі, і ўстаноўлены замест старых, якія пацярпелі ў пажары 1595 года. Адзіныя ацалелыя пасля пажару сярэднявечныя дзверы (Партал Сан-Раньеры(руск.) бел.), былі выраблены каля 1180 года Банана Пізана(італ.) бел.. Таксама падчас пажару ацалела мазаіка ў апсідзе, якая паказвае Хрыста з надыходзячымі Багародзіцай і Янам Багасловам. Галава Хрыста была выканана ў 1302 годзе Чымабуэ, што стала апошняй працай памерлага ў тым жа годзе мастака. Фрэска купалы, якая прадстаўляе Ушэсце Багародзіцы, была выканана Рымінальдзі(руск.) бел..
