Сабрата, таксама Абратон (лац.: Abrotonum, араб. صبراتة) — горад у Лівіі, муніцыпалітэт Эз-Завія. Размешчаны на беразе Міжземнага мора да захаду ад Трыпалі.
Сабрата — старажытны горад у вобласці Сірціка (пазней звалася вобласць Трыпалітанія) на паўночным захадзе тэрыторыі сучаснай Лівіі.
Па адзнаках, порт быў заснаваны каля 500 г. да н.э. як фінікійская апора для арганізацыі гандлю з глыбіннай Афрыкай. Сабрата ўвайшла ў склад дзяржавы Нумідзіі, а потым была занята рымлянамі і перабудавана ў II—III стагоддзях. Рымскі імператар Септымій Север нарадзіўся ў горадзе Лептыс-Магна непадалёк, і Сабрата дасягнула вяршыні сваёй магутнасці. У IV стагоддзі горад моцна папакутаваў ад землетрасення, а ў візантыйскія часы быў перабудаваны і мадэрнізаваны.
Падчас арабскага валадарства цэнтры гандлю перамясціліся ў іншыя порты, і Сабрата ператварылася ў невялікую вёску.
Уваходзіў у аб'яднанне трох гарадоў (Трыпалі) як самы заходні горад.
У Сабраце захаваўся рымскі тэатр, храмы Серапіса і Ізіды. Уяўляе цікавасць хрысціянская базіліка часоў імператара Юстыніяна і мазаічныя полы ў дамах арыстакратаў — жыхароў Сабраты.
У 1982 ЮНЕСКА прылічыла Сабрату да аб'ектаў культурнай спадчыны.
| Сабрата на Вікісховішчы |
